Badanie włosów
W celu ustalenia przyczyn łysienia warto wykonać:
- trichogram - badanie stanu „korzeni” włosów. Badanie wymaga wyrwania około stu włosów i oceny ich pod mikroskopem w odpowiednim powiększeniu). Umożliwi to na rozpoznanie patomechanizm łysienia, określi stopień zaawansowania procesu chorobowego, służy również do oceny postępów w leczeniu.
- trichoskopię (wykorzystuje się w tym celu dermatoskop z oprogramowaniem komputerowym i cyfrowym aparatem fotograficznym - videodermatoskop). To badanie nieinwazyjne i niebolesne. Pozwala na obiektywną ocenę aktywności choroby. Nie ma konieczności golenia i farbowania włosów, można również archiwizować obrazy.
- test lekkiego pociągania - polega na pociąganiu przez lekarza pasma ok. 60 włosów w 3-4 lokalizacjach oraz liczenie ich. Interpretacja badania jest uzależniona od gęstości i grubości łodygi włosa, a także ulega indywidualnym wahaniom zależnym od różnicy siły pociągania. Informuje nas on o intensywności wypadania włosów w badanej okolicy.
- w wyjątkowych przypadkach wykonujemy badanie histopatologiczne wycinka skóry głowy (czasami jest ono wskazane w łysieniu plackowatym i jego odmianach).
- diagnostykę łysienia należy rozszerzyć o następujące badania laboratoryjne: morfologię, poziom cukru, białko, żelazo, ferrytynę, fosfatazę alkaliczną oraz hormony FT3, FT4, TSH, prolaktynę, progesteron i testosteron.
